“გარდაცვლილი იპოვეს ვაიიიი…” -მიწისძვრის შედეგად ქალი ნანგრევებში მოყვა ის საქართველოში…

“გარდაცვლილი იპოვეს ვაიიიიმეგონა, რომ ამდენი ბრძოლის მერე ცოცხალს ამოგიყვანდნენ ნანგრევებიდან ციცო…უფალმა დაგიმკვიდროს ცათა სასუფეველი არ მიატოვა ბებია და ჩაიდინა გმირობა

გარდაიცვალა ემიგრანტი თურქეთში ციცო პაკელიანი

მოიხსენიეთ ახლადშესვენებული ციცო
კიდევ ერთი ახალგაზრდა ემიგრანტის თვალებში ჩამქრალი სიცოცხლე… 
გასწიეთ სევდა, მე გული მაქვს
სიცოცხლე მინდა….

თვითეული გარდაცვლილი ემიგრანტი ჩვენი საერთო ტკივილია….ნათელი დაუმკვიდროს უფალმა……საქართველომ კიდევ ერთი ემიგრანტი შვილი დაკარგა…..

ემიგრაციიდან ასე უნდა ჩასულიყავი სამშობლოში? შენ ხომ ამბობდი მე ძლიერი ვარო ვინც გიცნობდა ყველას გული ჩასწყვიტე ცხარე ცრემლებით დაგტირიან თურქეთის ემიგრანტები…. ჩვენთვის ძნელია იმასთან შეგუება, რომ შენ აღარა ხარ ჩვენს გვერდით, რა იყო ეს ბედისწერა? ყველაზე ზრუნავდი და ყველას მშველელი იყავი და მუხანათი სიკვდილის მოახლოვება იქნებ ამიტომაც ვერ გაიგე?! ცრემლით და დიდი ტკივილით უზომოდ მოგვენატრება შენი გულიანი კისკისი და ტკბილი საუბარი. კეთილი და სამართლიანი იყავი და ეჭვი არასდროს შეგვეპარება, რომ ამ სოფლიდან ყველა შემოგაშველებს ლოცვას, ვისთვისაც შენი ამაგი უანგაროდ დაგიხარჯავს. ლამაზი და მშვენიერი წაგიყვანა სადაც მართალნი განისვენებენ, ცათა სასუფეველში გადაინაცვლა შენმა ლამაზმა სულმა. არაფერია ამ ქვეყანაზე სიკვდილზე საშინელი. ” გვეგონა რომ სუნთქავდი. შენ არ მიატოვე ბებია. ვის შეიძლება ჩაედინა ასეთი გმირობა თუარა შენ ჩვენო გულიანო მაგრამ ნანგრევებიდან ცოცხალი ვერ ამოგიყვანეს

“შოთო სიხარულიძე ქართველი” ემიგრანტები” ღრმა მწუხარებას გამოთქვამს თანაუგრძნობს და სამძიმარს უცხადებს ოჯახსა და ახლობლებს. ღმერთმა ნათელში ამყოფოს მისი ლამაზი სული.

შენ ჩვენს გულებში სამუდამო ტკივილად დარჩები, მოგონებად გადაქცეული. ვინც გიცნობდა ყველას ემახსოვრები ისეთი, როგორიც იყავი უწინ ლაღი, სიცოცხლის მოყვარული, თბილი გულკეთილი, შეუდარებელი და საამაყო , ემახსოვრებათ შენი სათნო, ლამაზი ღიმილი და გულის სითბო. მსუბუქი იყოს შენს გულზე დაყრილი მონატრებული საქართველოს მიწა.

უფალო აკმარე საქართველოს ამდენი ემიგრანტის უბედურება… მარადიული ხსოვნა ყველა გარდაცვლილს ქართველ ემიგრანტს… საქართველოს ენით აუღწერელი ტკივილი ემიგრანტებია…
“ახლაც ის დროა,როცა ქართველი,გულით ნატრობდა სად მომკვდარიყო ქართული მიწის ეგრძნო სურნელი… ბალახი მაინც რომ გამხდარიყო”