"მინდა გავიხსენო რამდენიმე წლის წინ გადამხადარი ამბავი... ქუთაისში ჩემმა ახლობელმა ბაგრატის ტაძრის მიმდებარედ მიწის ნაკვეთი იყიდა.
მე რამდენიმე დღით ვეხმარებოდი... პატარა ურიკით გამომქონდა მიწა ერთი ადგილიდან და ცენტრალური გზის გავლა მიწევდა სადაც ვყრიდი მიწას შემდეგ. ამ დროს პატარა ბიჭუნას (სადღაც 8 წლამდე იქნებოდა)დედა მიაცილებდა სკოლაში. დამინახა და ხმამაღლა აუყვირდა შვილს... "მაქსიმე აი შეხედე იმას" ხელით ანიშნა ჩემზე
"თუ არ დამიჯერებ და არ ისწავლი შენც ასე მოგიწევს ტაჩკების თრევა"
ამ სიტყვემბმა იმ დღეს გამანადგურა...განა მუშაობის მომერიდა? უბრალოდ წარმოვიდგინე ამ ბავშვის ცხოვრება...თუ კარგად ისწავლიდა და გაუმართლებდა ის სულ კაბინეტში იქნებოდა და ისე იმუშავებდა...თუ არ გაუმართლებდა? ის არასოდეს იმუშავებდა რადგან მას დედამ შრომა კი არ შეაყვარა შეაძულა...აი სწორედ ასეთი მშობლები უნადგურებენ ბავშვებს ცხოვრებას...სწორედ ასეთები არჩენენ "40 წლის ბავშვებს" უცხოეთიდან... მე ბავშვობიდანვე შევიყვარე შრომა... ვშრომობ უკეთესი მომავლისთვის...ვშრომობ ოცნებების ასრულებისთვის....მე მჯერავს რომ შრომით ყველაფერს შევძლებ
მშობლები რომლებიც შვილებს შრომას შეაძულებენ,თავად მოუწევთ შვილების დიდობაშიც რჩენა